Όταν η σχέση σου με το internet χάνεται πίσω στο χρόνο, τόσο παλιά που η ταχύτητα σύνδεσης των 32kbps ήταν καλή και το DSL ήταν πανάκριβο, το να βρίσκεσαι 5 μήνες χωρίς καν τηλέφωνο είναι ένα μικρό δράμα. Αλλά, ως γνωστόν, ό,τι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό. Έτσι κι εγώ, κατάφερα και βγήκα αλώβητη από αυτή τη δοκιμασία του κρατικού Οργανισμού Τηλεπικοινωνιών και βρίσκομαι μπροστά στις οθόνες σας για να σας μεταβιβάσω τις σκέψεις μου, τα σχόλιά μου και κάποιες φορές μόνο για να εκφράσω το παιδικό μου απωθημένο που πάντα ήθελα να γίνω συγγραφέας αλλά ποτέ δεν κατάφερα να γράψω κάτι που να ξεπερνά τις 3 σελίδες.
Ελπίζω να μπορέσω να σας κρατήσω συντροφιά τις ώρες που περιφέρεστε στο internet ψάχνοντας κάτι που θα μπορούσε να σας κρατήσει ξύπνιους μέχρι να κατεβεί το DivX.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου