Τετάρτη 1 Αυγούστου 2007

Ευαισθητοποίηση με κρατική σφραγίδα

Το κράτος πήρε δραστικά μέτρα. Αποφάσισε να ευαισθητοποιήσει τον Έλληνα πολίτη, εν ανάγκη να τον τρομάξει, ώστε να σταματήσουν επιτέλους τα τροχαία και οι πυρκαγιές. Στο οπλοστάσιό τους έχουν πληθώρα διαφημίσεων που υπόσχονται να ταρακουνήσουν τον θεατή με απώτερο σκοπό να τον συμμορφώσουν.

Είδαμε τον πατέρα να πηγαίνει το γιο του βόλτα (όχι όποιο να ‘ναι πιτσιρίκι, το γιο του ηθοποιού, η ομοιότητα ήταν εμφανέστατη), είδαμε κάθε περιττή λεπτομέρεια, τον μικρό να κρατάει μπαλόνια και να γελάει ευτυχισμένος στο μπαμπά, και μετά όταν ήταν ώρα να φύγουν να δένει την ειδική ζώνη στο καρεκλάκι αμελώντας να δέσει και τη δική του. Και το ευσυνείδητο πιτσιρίκι να λέει σε σπαστά, ακαταλαβίστικα ελληνικά «βα κ’ συ ζώνη μ’μπα» (Σ.τ.Μ. Βάλε κι εσύ ζώνη μπαμπά) κι ο αφελής πατέρας να ακολουθεί χαμογελαστός τη συμβουλή του δίχρονου γιου του. Είδαμε τον αγαπητό σε κάθε ανήλικο κοριτσάκι Γιώργο Τσαλίκη να εξαντλεί τη γοητεία του σε έναν τυχαίο, άγνωστο μηχανόβιο για να φορέσει το κράνος του. Δεν ξεχνώ φυσικά όλα εκείνα τα διαφημιστικά σποτ χωρίς ηθοποιούς, με κακά γραφικά να δηλώνουν με στόμφο μεγάλες αλήθειες της ζωής όπως «Το ποτό και η οδήγηση δεν πάνε μαζί».

Κι αφού σιγουρεύτηκαν ότι πάει, τέλειωσαν τα τροχαίο για φέτος (για να μην πω δια παντός), έστρεψαν την προσοχή τους στα δάση μας.

Μας έδειξαν την όμορφη ηθοποιό να δηλώνει καταρρακωμένη ότι δεν ήξερε, δε φανταζόταν ότι το τσιγάρο που αφελώς πέταξε έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου της θα άναβε τη φωτιά στο δάσος. Είδαμε τον γραφικό αγρότη να μας διηγείται χωρίς κανένα υποκριτικό ταλέντο ότι αυτός απλά έβαλε τη φωτιά για να κάψει τα χόρτα. Ούτε αυτός φαντάστηκε ότι θα έπαιρνε τέτοιες διαστάσεις. Αλλά όταν το είδε τρελάθηκε, έσκασε και δεν πήγε για τσίπ’ρα στο καφενείο.

Φωτεινή εξαίρεση αποτελεί το σποτ για τις διαβάσεις των τρένων που μας δείχνει, αν και με φτηνά εφέ, τι θα γίνει αν αγνοήσουμε την ειδική σήμανση. Έδειξαν το τρένο να χτυπά το αυτοκίνητο και αυτό να τυλίγεται στις φλόγες οδηγώντας τους επιβάτες σε βέβαιο θάνατο. Φρόντισαν να φορτίσουν συναισθηματικά τον θεατή αφήνοντας να εννοηθεί ότι το πρώτο άτομο που θα σκοτωνόταν ήταν η κόρη του οδηγού που έπαιζε στο πίσω κάθισμα. Και η διαφήμιση έκλεισε απλά, χωρίς φανφάρες «Η πράξη αυτή ισοδυναμεί με αυτοκτονία».

Αυτό χρειάζεται ο οδηγός για να συμμορφωθεί. Κάποιον να του δείξει ότι κανείς δεν έχει συμβόλαιο αορίστου χρόνου με τη ζωή, ότι μπορεί να συμβεί και σε αυτόν και αυτό που θα του συμβεί είναι φρικτό. Είναι πιο φρικτό απ’ το να αποκτήσει ένα γιο που δε μιλάει καθαρά, πιο φρικτό απ’ το να του μιλήσει στο δρόμο ο Τσαλίκης. Θα πεθάνει αυτός, η οικογένειά του και ίσως κάποιος αθώος, με τρόπο που ποτέ δε φανταζόταν.

Ακόμα ανατριχιάζω όταν θυμάμαι μία Σουηδική διαφήμιση για τα τροχαίο. Η Σουηδία κατάφερε μέσα σε λίγα χρόνια (νομίζω 3) να φέρει τα τροχαία και τους θανάτους από αυτά κοντά στο 0%. Έδειχνε ένα ειδυλλιακό τοπίο στα βουνά και μετά τη στροφή ένα αναποδογυρισμένο αυτοκίνητο. «Αυτός ο οδηγός σήμερα έτρεξε λίγο παραπάνω». Ο οδηγός προσπαθεί να βγει από το αυτοκίνητο βογκώντας ενώ την ίδια στιγμή βλέπει ένα άλλο να έρχεται καταπάνω του. «Κι αυτός ο οδηγός σήμερα έτρεξε λίγο παραπάνω». Κι εκεί τελειώνει. Δε χρειάζεται να πει τίποτε άλλο. Σε αφήνει έντρομο να σκέφτεσαι ότι ακόμα κι αν γλιτώσεις, κάποιος άλλος που οδηγεί σαν εσένα θα σε σκοτώσει.

Όσο για τις φωτιές στα δάση, φαίνεται ξεκάθαρα από τη φετινή τραγωδία η αποτυχία των διαφημίσεων. Εδώ φυσικά σηκώνει συζήτηση το ποιος βάζει τις φωτιές. Είναι ο αφελής αγρότης ή μήπως ένα πιο οργανωμένο κύκλωμα; Πόσα τσιγάρα πρέπει να πετάξει κανείς από το αυτοκίνητο για να ξεσπάσει ταυτόχρονα φωτιά σε 10 διαφορετικά μέρη του βουνού; Αλλά ας θεωρήσουμε ότι και το τσιγάρο και το κάψιμο των χωραφιών και το μη οργανωμένο μπάρμπεκιου στην εξοχή έχει ένα ρόλο. Πώς θα μας πείσουν; Δείχνοντας μια ηθοποιό που έγινε γνωστή από το ρόλο της ασυμβίβαστης, αγενούς γκόμενας; Αυτή θα μας πείσει;

Φαίνεται όμως ότι και άλλοι σκέφτονται το ίδιο με εμένα και ξαφνικά ξεφύτρωσαν διαφημίσεις με προϋπολογισμό μεγαλύτερο από το χαρτζιλίκι ενός εφήβου. Είδαμε τη γη να ξεραίνεται και να μεταμορφώνεται σε ανοιχτή παλάμη «Είναι στο χέρι σου να σώσεις το περιβάλλον», είδαμε έναν τσαμπουκαλή μικρό με κουκούλα στο κεφάλι (κάτι ανάμεσα σε τρομοκράτη και αμερικανάκι) να λέει όλο κακία ότι αν δεν κάνουμε κάτι για το μέλλον του τότε κι αυτός δε θα είναι πια το γλυκούλι μικρό αγοράκι που κάθε μανούλα ονειρεύεται. Και τέλος, ας μην ξεχνάμε τη διαφήμιση του ΟΠΑΠ. Δυο φύλλα που αναπνέουν σαν άλλοι πνεύμονες… Φτηνό και άχρηστο, σε αντίθεση με τις σίγουρα ακριβότερες διαφημίσεις με τα καράβια και τα ιδιόκτητα νησιά.

Προτείνω (και δε θα διεκδικήσω χρήματα για τα πνευματικά δικαιώματα) να δείξουν πλάνα από τις πλημμύρες του χειμώνα. «Δεν έχουν πια σπίτι. Η καλοκαιρινή φωτιά έκαψε τα δέντρα που συγκρατούσαν το νερό». Ή να δείξουν ανθρώπους να περπατούν στην Αθήνα κουβαλώντας ο καθένας από μία φιάλη οξυγόνου και να πέφτουν νεκροί στο δρόμο από ασφυξία. «Τα δέντρα είναι πηγή οξυγόνου». Δε θα σταματήσουν τις φωτιές αλλά τουλάχιστον θα μας ευαισθητοποιήσουν, θα ρίχνουμε και καμιά ματιά προς το δάσος, μπορεί και να μην αγοράσουμε κάποιο οικόπεδο-πρώην δασική έκταση ή έστω θα μας δώσουν το μικρό σπρωξιματάκι που χρειαζόμαστε για να συμμετέχουμε στις αναδασώσεις.




Σημείωση:

Έκατσα να βρω τη διαφήμιση. Τελικά πρέπει να είναι γαλλική (στο Mega που την έδειξε είπαν ότι είναι Σουηδική, δε φταίω εγώ για το λάθος) και ιδού το spot.

2 σχόλια:

χαμογελο είπε...

μπα... τα δάση καίγοντε επειδή κάποιοι απλώς κερδίζουν χρήματα απο αυτό ότι διαφήμιση και να δείξει η TV δεν νομίζω ότι αλλάζει κάτι...

Ανώνυμος είπε...

Και όμως η Σουηδική διαφήμιση που λες μαλλον ειναι softcore μπροστα σε αυτήν...
http://www.metacafe.com/watch/620946/the_faster_the_speed_the_bigger_the_mess/