Κάποτε ήταν μια κοπέλα που την έλεγαν Αμαλία. Αυτή η κοπέλα είχε ένα μικρό πρόβλημα στο πόδι αλλά κανένας γιατρός δε μπόρεσε να καταλάβει τι ήταν πριν να είναι πολύ αργά για την ίδια. Όσο καιρό πάλευε για την υγεία της, έγραφε σε ένα blog τις περιπέτειές της. Όταν τα λάθη των γιατρών προκάλεσαν το θάνατό της, οι φίλοι αναγνώστες της αποφάσισαν ότι δεν έπρεπε να αφήσουν το γεγονός να περάσει απαρατήρητο. Αυτή ήταν η πρώτη οργανωμένη μαζική κινητοποίηση μέσω Internet. Όλοι σχεδόν οι Έλληνες bloggers την πρώτη Ιουνίου έβαλαν στο ιστολόγιό τους το banner της Αμαλίας και ένα προσυμφωνημένο κείμενο.
Λίγο καιρό μετά, κάηκε η Πάρνηθα. Πολύτιμες εκτάσεις έγιναν στάχτη και απειλήθηκαν πολλά σπάνια ζώα. Και πάλι, οι πολίτες έκαναν μία οργανωμένη μαζική κινητοποίηση. Για μέρες στέλνονταν άπειρα sms και mail που παρότρυναν τον κόσμο να μαζευτεί συγκεκριμένη μέρα και ώρα έξω από τη Βουλή σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την καταστροφή του Περιβάλλοντος.
Πριν προλάβει ο κόσμος να ξεχάσει το περιστατικό, κάηκε η Πελοπόννησος. Αυτή τη φορά ο κόσμος ήταν έτοιμος και διαβασμένος. Εκατοντάδες blogs κατέγραφαν τις σκέψεις, την αγανάκτηση και την οργή των Ελλήνων. Και όταν τους ζητήθηκε ξανά να αναρτήσουν το banner και να συγκεντρωθούν συγκεκριμένη μέρα και ώρα έξω από το Σύνταγμα φορώντας μαύρα, ανταποκρίθηκαν άμεσα.
Τότε ήταν που άρχισα να σκέφτομαι μήπως η βουβή διαμαρτυρία αρχίζει να γίνεται μόδα και να χάνει σιγά-σιγά τον πρωταρχικό σκοπό της. Σιγουρεύτηκα χθες το πρωί, όταν έλαβα ένα sms που, με αφορμή τη σφαγή των μοναχών στη Μιανμάρ, παρότρυνε να φορέσουμε κόκκινα αυτή τη φορά (υποθέτω σε ένδειξη συμπαράστασης στους μοναχούς) κάποια συγκεκριμένη μέρα...
Λίγο καιρό μετά, κάηκε η Πάρνηθα. Πολύτιμες εκτάσεις έγιναν στάχτη και απειλήθηκαν πολλά σπάνια ζώα. Και πάλι, οι πολίτες έκαναν μία οργανωμένη μαζική κινητοποίηση. Για μέρες στέλνονταν άπειρα sms και mail που παρότρυναν τον κόσμο να μαζευτεί συγκεκριμένη μέρα και ώρα έξω από τη Βουλή σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την καταστροφή του Περιβάλλοντος.
Πριν προλάβει ο κόσμος να ξεχάσει το περιστατικό, κάηκε η Πελοπόννησος. Αυτή τη φορά ο κόσμος ήταν έτοιμος και διαβασμένος. Εκατοντάδες blogs κατέγραφαν τις σκέψεις, την αγανάκτηση και την οργή των Ελλήνων. Και όταν τους ζητήθηκε ξανά να αναρτήσουν το banner και να συγκεντρωθούν συγκεκριμένη μέρα και ώρα έξω από το Σύνταγμα φορώντας μαύρα, ανταποκρίθηκαν άμεσα.
Τότε ήταν που άρχισα να σκέφτομαι μήπως η βουβή διαμαρτυρία αρχίζει να γίνεται μόδα και να χάνει σιγά-σιγά τον πρωταρχικό σκοπό της. Σιγουρεύτηκα χθες το πρωί, όταν έλαβα ένα sms που, με αφορμή τη σφαγή των μοναχών στη Μιανμάρ, παρότρυνε να φορέσουμε κόκκινα αυτή τη φορά (υποθέτω σε ένδειξη συμπαράστασης στους μοναχούς) κάποια συγκεκριμένη μέρα...
Μήπως πατήσαμε τ' αυγό και φτάσαμε στον ουρανό; Μήπως νομίζουμε ότι η φωνή μας έχει τόση δύναμη που ήδη φροντίσαμε τα προβλήματα του τόπου μας και πρέπει να ασχοληθούμε και με τα προβλήματα άλλων χωρών; Δε λέω, κι εγώ έχω σοκαριστεί και καταδικάζω τα γεγονότα αλλά, τι θα προσφέρω αν βγω στους δρόμους με κόκκινα;
Το είχαν πει στην Ελληνοφρένεια σχεδόν ένα μήνα πριν, αλλά τότε το βρήκα απλά αστείο, τώρα το θεωρώ προφητικό:
Λεφτεριά στην κυρία Τασία λοιπόν! Όλοι στο Σύνταγμα φορώντας μπλε ποδιές!
2 σχόλια:
χαχα καλό!!! Λευτεριά στην κυρία Τασία!!! Δεν το είχα δει!
Πάντως γενικά όλες αυτές οι διαμαρτυρίες με την μορφή που παίρνουν δεν νομίζω ότι καταλήγουν κάπου γιατί με τους όρους που μπαίνουν είναι σχεδόν σίγουρο ότι μετά από λίγο δεν θα γίνει τίποτα. Δες για τα δάση... τι γίνεται τώρα? Πέρα από αυτό οι blogger είναι πολοί λίγοι σε σχέση με τον υπόλοιπο πλυθησμό (πέρα του ότι έχουν και συγκεκριμένα χαρακτηριστικά) οπότε δεν αγγίζουν το μεγαλύτερο κομάτι της κοινωνίας.
Φίλη "anarxaki",
ο συγκεκριμένος τρόπος διαμαρτυρίας δεν προσφέρει τίποτα παρά μόνο μία ομαδικού τύπου ψυχοθεραπεία και από ένα σημείο και πέρα καταντάει γραφικός. Ας αντιμετωπίσουμε τα δικά μας προβλήματα πρώτα με την προσωπική μας συμβολή, την έμπρακτη ενεργοποίηση (όπου αυτή μπορεί να γίνει) και με την ανάδειξη άξιων κυβερνητών. Ο υπόλοιπος κόσμος μπορεί να περιμένει.
Δημοσίευση σχολίου