Τρίτη 21 Αυγούστου 2007

The Myrtos experience


Φέτος μου έλαχε να μείνω στα Χανιά. Είπα να μην αφήσω την ευκαιρία να πάει χαμένη και να επισκεφτώ κάθε γωνίτσα της Κρήτης. Οι νομοί Χανίων και Ρεθύμνου είναι σε κοντινή απόσταση και άρα εύκολα προσβάσιμοι, οι υπόλοιποι όμως; Έτσι, είχα την καταπληκτική ιδέα να περάσω τις καλοκαιρινές μου διακοπές στην Ανατολική Κρήτη ούτως ώστε να μπορέσω να την δω κι αυτή. Είπα να τα ρισκάρω όλα για όλα και να διαλέξω στην τύχη ένα μέρος από κάποιο τουριστικό οδηγό (αυτούς που σε βοηθούν να βρεις κατάλυμα). Η Ιεράπετρα φαινόταν σε καλή θέση για εξορμήσεις προς κάθε κατεύθυνση, αλλά επειδή είχα το φόβο της υπερβολικής χρέωσης, διάλεξα ένα μέρος κοντά σε αυτή και το όνομα αυτού Μύρτος...

Ο "ενημερωμένος" οδηγός είχε 3 ξενοδοχεία στο Μύρτο. Πήρα τηλέφωνο και τους 3 και διάλεξα το Villa Mertiza σαν πιο φθηνό. Με ενημέρωσαν ότι το δωμάτιο διέθετε air condition, κουζινάκι με φούρνο μικροκυμάτων και ψυγείο, τηλεόραση και άνετο parking.

Και η πολυαναμενόμενη μέρα ήρθε. 11 Αυγούστου, στις 12 το μεσημέρι ξεκινούσαμε για 6 μέρες διακοπών, εκδρομών και relax κάτω από τον ήλιο. Επιλέξαμε τη νότια διαδρομή για να δούμε όσο περισσότερα μέρη μπορούσαμε. Μέχρι το Τυμπάκι η διαδρομή ήταν καλή, μετά όμως...


Στροφές, ανηφόρες, κατηφόρες, ελλιπής ως παραπλανητική σήμανση και ξεραΐλα. Φοβερή ξεραΐλα. Ψάχναμε απελπισμένα να δούμε κάποιο δεντράκι. Το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής ήταν το πιο αποκαρδιωτικό. Από το Βιάννο και μετά άρχισα να σκέφτομαι να γυρίσω πίσω. Και ξαφνικά, σαν όαση, είδαμε το Μύρτο. 5-10 δεντράκια έσπαγαν το γκρίζο του τοπίου και αναθαρρήσαμε. Σκεφτήκαμε ότι αν και στην τύχη, είχαμε διαλέξει καλό μέρος.

Βρήκαμε το ξενοδοχείο και αρχίσαμε να ψάχνουμε να παρκάρουμε. Τζίφος. Το κτήριο βρίσκεται σχεδόν πάνω στον εθνικό δρόμο και το μόνο μέρος που μπορούσαμε να αφήσουμε το αυτοκίνητο ήταν παράνομα πάνω στην νησίδα. Πήραμε τα πράγματα στα χέρια και σταθήκαμε στη ρεσεψιόν. Μας υποδέχτηκε ένας τύπος με μπαντάνα στο μέτωπο (so 80's!) που δεν ήξερε γρι ελληνικά.

Το δωμάτιο μου έκανε καλή εντύπωση, αρχικά. Εκτός από το φούρνο μικροκυμάτων είχε καφετιέρα και βραστήρα (απαραίτητος για τον πρωινό μου Νες), το μπάνιο ήταν συμπαθητικό με ντουζιέρα που έκλεινε με πλαστικό κάλυμμα για να μη γεμίζεις παντού με νερά και ένα μικρό μπαλκονάκι με θέα στον κήπο. Ο άντρας μου κατέβηκε να κάνει check in και να ζητήσει σαπούνι για το μπάνιο (μιας και δεν είχε). Όσο τον περίμενα να γυρίσει, είπα να ρίξω μια ματιά στο φυλλάδιο με τους κανόνες χρήσης του δωματίου το οποίο ήταν γραμμένο στα Ολλανδικά (μητρική γλώσσα του ιδιοκτήτη) και στα αγγλικά. Ελληνικά πουθενά. Ευχαρίστησα νοερά τη μητέρα μου που πλήρωνε τόσα χρόνια τα μαθήματα ξένων γλωσσών και έπεσα με τα μούτρα στη μελέτη. Ανάμεσα σε ένα σωρό άχρηστες πληροφορίες, ανέφερε τα εξής:

1. Το ξενοδοχείο έχει πλήρως ανακαινιστεί το 2007.
2. Οι ένοικοι παρακαλούνται να πετούν τα σκουπίδια μόνοι τους μιας και η καθαρίστρια έρχεται κάθε 4 μέρες.
3. Οι ένοικοι παρακαλούνται να μην μπαίνουν στη διαδικασία να ξεχωρίζουν τα σκουπίδια τους μιας και οι Έλληνες δεν κάνουν ανακύκλωση.
4. Οι ένοικοι παρακαλούνται να αφήσουν το δωμάτιο όπως το βρήκαν και να έχουν πλύνει τα πιάτα που θα χρησιμοποιήσουν.
5. Το κλιματιστικό είναι προαιρετικό και αν επιθυμείτε να το χρησιμοποιήσετε, ζητήστε από τη ρεσεψιόν να σας δώσουν το τηλεχειριστήριο. Χρεώνεται 5€ την ημέρα.

Εκείνη την ώρα ήρθε και ο άντρας μου. Αντί για check in συμπλήρωσε κάποια στοιχεία σε ένα χαρτί, δεν του ζήτησαν ταυτότητα και δεν τον έγραψαν στο βιβλίο επισκεπτών που υποχρεούται να έχει κάθε ξενοδοχείο. Το καλύτερο όμως ήταν η απάντηση που πήρε όταν ζήτησε σαπούνι. Ήταν απλή και περιεκτική: "no, no". Τον ενημέρωσα για τη χρέωση του κλιματιστικού και καταλήξαμε ότι αφού το τηλεχειριστήριο ήταν ήδη στο δωμάτιο και κανείς δε μας ρώτησε για αυτό, τότε προφανώς δε θα χρεωνόταν ή θα ήταν ήδη μέσα στην τιμή του δωματίου αλλά καλύτερα να ρωτήσουμε για να είμαστε σίγουροι.

Με το θέμα αυτό προσωρινά λυμένο, αποφασίσαμε να δούμε λίγο τηλεόραση μέχρι να πέσει ο ήλιος και να βγούμε την πρώτη μας βόλτα. Ξανά τζίφος. Τα μόνα κανάλια που είχε ήταν κάποια ξένα δορυφορικά, η ΝΕΤ και το Cairo TV. Έτσι, ανασκουμπωθήκαμε και ετοιμαστήκαμε για έξοδο. Στη ρεσεψιόν δεν ήταν κανείς. Αργότερα μάθαμε ότι είχε συγκεκριμένες ώρες λειτουργίας (αν και ποτέ δεν τηρήθηκαν).

Ο Μύρτος είναι ένα μικρό έως λιλιπούτειο χωριό. Πριν καλά-καλά βγούμε στο δρόμο, είχαμε ήδη φτάσει στην άλλη άκρη του. Διαλέξαμε ένα καφέ και κοιτάξαμε τον τιμοκατάλογο. Ήταν τόσο φθηνά που ψάχναμε για ψιλά να πληρώσουμε. Το φαγητό ήταν αντιστοίχως φθηνό αν και δεν είχε τίποτα το αξιόλογο. Αυτό που μας έκανε εντύπωση ήταν η εξυπηρέτηση. Μας αντιμετώπιζαν λες και τους ξεβολέψαμε... Για να μην αναφέρω την "Κρητική φιλοξενία" που με τιμή έλεγαν ότι από τα δικά τους τα μέρη ξεκίνησε. Όχι απλά δε μας κέρασαν τσικουδιά (κάτι που κάνουν σε οποιοδήποτε μαγαζί στα Χανιά, ακόμα και στο κρεοπωλείο) αλλά ούτε νερό δε μας έφερναν. Ούτε όταν το ζητούσαμε ξανά και ξανά. Στο super market ικετέψαμε για ένα χαμόγελο της υπαλλήλου, έστω ένα "ευχαριστώ" όταν την πληρώσαμε.

Η αρχική εντύπωση ότι διαλέξαμε ένα καλό μέρος άρχισε να ξεθωριάζει. Το μόνο που μας ανακούφιζε ήταν ότι δε σκοπεύαμε να περάσουμε πολλές ώρες εκεί, μιας και θα κάναμε εκδρομές. Και όντως κάναμε. Πήγαμε στο Βάι, στη Σητεία, Ιεράπετρα, Ελούντα, Πλάκα, Άγιο Νικόλαο. Παντού οι τιμές ήταν το ίδιο χαμηλές, αλλά η εξυπηρέτηση πάντα καλύτερη και τα τοπία ομορφότερα. Τελικά είχαμε διαλέξει το χειρότερο μέρος για να μείνουμε; Ναι, το χειρότερο και το ακριβότερο. Στον Άγιο Νικόλαο που θεωρείται ένα από τα ομορφότερα μέρη της Κρήτης, βρήκαμε δωμάτιο με 40€, καταπληκτική θέα και κοντά στην πιο όμορφη παραλία που έχω δει ποτέ. Και έχω πάει σε πολλά μέρη.

Μετά από δύο μέρες προσπαθειών κατάφερα να βρω κάποιον να με ενημερώσει για το κλιματιστικό (που τελικά το χρεωνόμουν κανονικά γι' αυτό και ζήτησα να το κλείσουν) και την τηλεόραση που έμαθα ότι λόγω της ανακαίνισης είχε χαλάσει η κεραία και περίμεναν να "βγάλουμε λεφτά για να πληρώσουμε τα 150€ που μας ζητάει ο τεχνικός".

Το parking γινόταν κάθε μέρα και δυσκολότερο, αφήναμε το αυτοκίνητο πάνω στον εθνικό και τρέχαμε μέσα στη νύχτα να το μετακινήσουμε. Μισήσαμε πραγματικά το μέρος. Περνούσαμε σχεδόν όλη τη μέρα όσο πιο μακριά γινόταν, κάναμε μπάνιο σε άλλες παραλίες και τρώγαμε σε άλλες πόλεις. Την τελευταία μέρα, ζήτησα από τον ιδιοκτήτη να τον εξοφλήσω για να μην τον ψάχνω το πρωί. Μου έφτυσε στα μούτρα "θα με πληρώσεις αύριο αν δε σε πειράζει" και συνέχισε να στρίβει το τσιγάρο του. Το επόμενο πρωί τον βρήκα να με περιμένει με ένα χαμόγελο άνευ προηγουμένου. Με ρώτησε πόσα μου είχε πει ότι θα πληρώσω και ειλικρινά μπήκα στον πειρασμό να του πω ψέματα. Την ώρα που έβγαζα τα χρήματα να τον πληρώσω, κατέβαιναν τις σκάλες κάποιοι συμπατριώτες του και σκοτώθηκε να τους μιλήσει ενώ εγώ έμεινα με το χέρι μετέωρο. Ανάθεμα τη σωστή μου ανατροφή που δε σηκώθηκα να φύγω εκείνη την ώρα και μετά να με ψάχνει για τα λεφτά του!

Γυρίσαμε σπίτι ανακουφισμένοι που οι διακοπές είχαν επιτέλους τελειώσει. Ευτυχώς μας μένουν οι φωτογραφίες από τα μέρη που επισκεφτήκαμε, τα ψώνια που κάναμε στον Άγιο Νικόλαο και η κάρτα του Μάνου που νοικιάζει δωμάτια στο Καλό Χωριό. Από εδώ και πέρα, όταν είναι να κλείσουμε ξενοδοχείο θα ρωτάμε ένα σωρό διευκρινήσεις (κι ας μας βρίσουν) και φυσικά ποτέ ξανά σε ξένο! Λέμε πολλά για τους Έλληνες και το μοναδικό τους ταλέντο να ξεζουμίζουν τους τουρίστες αλλά τελικά οι ξένοι είναι χειρότεροι. Ο Έλληνας θα σε καλοπιάσει πριν σε γδύσει, θα σε προσέξει, ενώ αυτοί δεν κρατούν καν τα προσχήματα.

5 σχόλια:

χαμογελο είπε...

αααα περαστικά!!!

Αγιο Νικόλαο για πια παραλία μιλάς???

anarxaki είπε...

Vulisma Beach στο μαγευτικό Καλό Χωριό!!

χαμογελο είπε...

Απλώς είμαι από Άγιο όπως φαίνετε πέρασες καλά.
Καλή συνέχεια!!!!!!

stelios είπε...

Μας δίνετε παρακαλώ το τηλέφωνο του Manos Apartments?

anarxaki είπε...

@stelios
Έλα, με δυο λόγια που έγραψα, σου κίνησα το ενδιαφέρον; Να τους ζητήσω λεφτά για τη διαφήμιση;
Επειδή είχαμε μιλήσει με την αδελφή του (είχαμε καθίσει στην ταβέρνα να φάμε) και έχω μόνο κινητά, δεν το θεωρώ σωστό να τα δημοσιεύσω στο Internet. Υπάρχει όμως καταχώρηση (ελπίζω να είναι η σωστή.
Δωμάτια Κάβος, http://aboutcrete.com/index.php?MODULE=bce/application/pages&page=hotel_dir&AccomID=728&htab=general
Στην απίθανη περίπτωση που είναι απλή συνωνυμία, το τηλέφωνο της ταβέρνας (από πάνω είναι τα δωμάτια) είναι 2841061330.