Chain Letters

Με τον όρο Chain Letters εννοούμε όλα εκείνα τα mail που λαμβάνετε καθημερινά και σας προτρέπουν να τα προωθήσετε σε άλλους 5-10, σε όσους αγαπάτε, σε όσους σκέφτεστε και πάει λέγοντας.
Η μόδα είναι παλιά, τόσο παλιά που δε γνωρίζαμε ακόμα τι θα πει Internet και e-mail. Θυμάμαι στο δημοτικό που έπαιρνα τουλάχιστον μία φορά το μήνα ένα τέτοιο γράμμα από κάποια φίλη και έπρεπε να το αντιγράψω 7 ή 9 φορές για να έχω καλή τύχη, για να με κοιτάξει αυτός που αγαπούσα και οτιδήποτε άλλο μπορούσε να τραβήξει την προσοχή ενός 10χρονού κοριτσιού. Το σύστημα αυτό γρήγορα ναυάγησε, μιας και οι περισσότεροι προτιμούσαν να πέσει πάνω τους όλη η κακοτυχία του σύμπαντος παρά να γράφουν μία μέρα ολόκληρη (το carbon απαγορευόταν).
Με την άνοδο της χρήσης των ηλεκτρονικών υπολογιστών και του διαδικτύου, απέκτησε μία νέα μορφή. Δε χρειαζόταν πλέον να τα γράφεις, αρκούσε να πατήσεις στο κουμπί "forward". Τα πρώτα δειλά βήματα έγιναν με αστικούς μύθους (urban legents). "Αν δεν προωθήσεις αυτό το μήνυμα σε 15 άτομα μέσα σε 3 μέρες, τότε θα πάθεις αυτό εκείνο και το άλλο" και μετά παρέθετε φρικιαστικά περιστατικά που συνέβησαν σε άτομα που δε θα μπορούσαμε ποτέ να ελέγξουμε αν είναι υπαρκτά. Άλλο όμως τα 10χρονα και άλλο τα 15χρονα και 20χρονα. Λίγοι πίστευαν πια τις φρικιαστικές ιστορίες. Εγώ συγκεκριμένα, αντί για forward πατούσα το reply και έγραφα απαντήσεις του στυλ "πόσο αφελής είσαι να πιστεύεις ότι τώρα που μου το έστειλες θα λυθούν όλα σου τα προβλήματα;".
Έτσι, το παιχνίδι αναγκάστηκε να αναβαθμιστεί. Τώρα πια στέλνουν ποιήματα, κινέζικες παροιμίες (που αμφιβάλω αν τις γνωρίζουν οι Κινέζοι), όμορφες εικόνες αγγέλων να χαμογελούν στους θνητούς και φωτογραφίες από ζωάκια. Προέτρεπαν τους παραλήπτες να τα στείλουν σε όποιον αγαπούν ("including me"), σε όσους θεωρούν φίλους τους, σε όσους εύχονται καλοτυχία. Και πάλι το κόλπο έπιασε, αν και προσωρινά. Ο καθένας μας θέλει να κερδίζει τις εντυπώσεις, και τι καλύτερο από ένα mail που δείχνει ότι σε σκέφτομαι. Όμως, μετά το 15ο αγαπησιάρικο mail ή το πήρε το μήνυμα ο άλλος ή δεν υπάρχει ελπίδα.
Έτσι, ξανα-αναβαθμίστηκε. Λαμβάνουμε mail με ιστορίες φρίκης μεν, αλλά αρκετά πιο πιστευτές. "Οι εταιρίες γάλακτος ανακυκλώνουν τα ληγμένα προϊόντα και για να μη χάνουν το λογαριασμό, γράφουν στη συσκευασία τον αριθμό της ανα-χρήσης. Το 5 σημαίνει ότι το γάλα που θα δώσετε στο παιδάκι σας να πιει, έχει λήξει και έχει ανασυσκευαστεί 4 φορές... Παραθέτουμε και φωτογραφίες." Τώρα πια δε μας παρακαλούν να το στείλουμε σε όσους μπορούμε, ξέρουν ότι θα το στείλουμε παντού για να αφυπνίσουμε συνειδήσεις, για να ξεσκεπάσουμε την απάτη...
Άλλο ένα συνηθισμένο είδος chain letter είναι αυτό που στο τέλος πληρώνει. "Η Microsoft θέλει να ελέγξει τους ενεργούς χρήστες, γι' αυτό στείλ'τε το για να μη θεωρηθείτε ανενεργός. Για κάθε φορά που το mail σας προωθείται, θα πάρετε ένα δολάριο. Ο τάδε που το έκανε για πλάκα, έλαβε $1.300.000 από την εταιρία". "Ένα φτωχό παιδάκι στο Αφγανιστάν δεν έχει παπούτσια να πάει στο σχολείο. Η Διεθνής Αμνηστία θέλοντας να ευαισθητοποιήσει τους χρήστες του Internet, θα καταθέτει 1 δολάριο για κάθε προώθηση. Λυπηθείτε το φτωχό παιδάκι από το Αφγανιστάν που δεν έχει παπούτσια. Δε θα σας κοστίσει τίποτα, άλλοι θα πληρώσουν για εσάς".

Η εύλογη απορία είναι τι κερδίζει αυτός που έστειλε το αρχικό mail. Τις περισσότερες φορές, του αρκεί να δει τη βλακεία του να κάνει τον γύρο του κόσμου (γιατί υπάρχουν και οι ευαισθητοποιημένοι χρήστες που κάθονται και τα μεταφράζουν). Όμως, υπάρχει και ένα άλλος βαθύτερος σκοπός. Πόσες φορές μετά την προώθηση ενός τέτοιου mail λάβατε κάποιον ιό; Κάποια διαφήμιση "enlarge your penis"; Πού βρέθηκε η διεύθυνσή σας αφού δεν συνηθίζετε να τη δίνετε από 'δω κι από 'κει; Και ακόμα χειρότερα, πόσες φορές παρόλο που σπάσατε την αλυσίδα και δεν το στείλατε πουθενά, πάλι λάβατε τα παραπάνω mail;

Η απάντηση είναι απλή. Όταν στέλνω ένα μήνυμα σε 10 άτομα, οι 10 αυτοί θα βλέπουν τις διευθύνσεις των άλλων 9. Αν κάθε ένας από αυτούς το στείλει σε άλλους 10, εκείνοι οι 10 θα έχουν στη διάθεσή τους 20 διευθύνσεις. Φανταστείτε λοιπόν αν προωθηθεί 100 φορές, τι λίστα μπορεί να φτιάξει ο τελικός παραλήπτης. Τι να την θέλει άραγε αυτή τη λίστα; Πολύ απλά, την πουλάει.

Φρικιαστική Ιστορία #1: (για να μην βγαίνουμε και από το κλίμα των chain letters)
Έχω 3 λογαριασμούς mail. Τον πρώτο το χρησιμοποιώ για εγγραφές σε forum, για να λαμβάνω τα διάφορα newsletters και τον δίνω σε φίλους από το Internet. Τον δεύτερο τον έχω ανοίξει για τους φίλους της πραγματικής ζωής. Για όλους όσους δε θέλω να ξέρουν την ταυτότητά μου στο Internet και για τις διάφορες υπηρεσίες που ζητούν mail επικοινωνίας. Τον τρίτο τον έχω ανοίξει μόνο για τις Online αγορές μου. Στους 2 πρώτους λαμβάνω συχνά-πυκνά chain letters, στον τρίτο μόνο διαφημίσεις από τα καταστήματα.
Χθες λοιπόν, έλαβα στους 2 πρώτους ένα mail από κάποια υποψήφια βουλευτή της Αθήνας που παρακαλούσε να της δώσω δύναμη με την ψήφο μου. Πού μπορεί να βρήκε τη διεύθυνσή μου; Τις διευθύνσεις μου για την ακρίβεια; Αν ήταν σε μία από τις 2 θα έλεγα ότι τη βρήκε είτε από κάποια δημόσια υπηρεσία, είτε από κάποιο Forum που η διεύθυνσή μου είναι ορατή στους χρήστες. Άρα η κυρία αυτή, αγόρασε λίστες.

Υπάρχει ένας μόνο τρόπος να σταματήσει αυτό το γαϊτανάκι. Αν κρίνετε ότι για τον οποιονδήποτε λόγο πρέπει να στείλετε ένα mail σε 5-10-100 άτομα, όταν εισάγετε τις διευθύνσεις τους κάν'τε το με bcc (μη κοινοποίηση σε τρίτους). Θα σας ζητήσει να εισάγετε και μία διεύθυνση στο "Προς", βάλτε τη δική σας. Τέλος, μπείτε στον κόπο και σβήστε τα στοιχεία του αρχικού αποστολέα από το επισυναπτόμενο μήνυμα και βάλ'τε ως υστερόγραφο "Μην βοηθάς να διανεμηθούν διευθύνσεις τρίτων. Στείλε αυτό το mail με bcc και σβήσε τα στοιχεία μου".

Κι αν δε σας συγκίνησα, ή δε σας πειράζει να σβήνετε κάθε μέρα 20 spam mails, αναρωτηθείτε το εξής:
Πόσοι σας έχουν βάλει στο βιβλίο διευθύνσεων με το ονοματεπώνυμό σας και όχι με το nickname σας; Δε σας πειράζει να είστε σε κάποια λίστα ως "phantom19", σας πειράζει όμως να είστε ως "phantom19 - Πέτρος Καραδήμος"; (το όνομα φυσικά και το έχω βγάλει από το μυαλό μου).